Page 222 - KATALOG WYSTAWY MUZEUM DIECEZJALNEGO W ŁOMŻY
P. 222

zbioru znajdują się w zbiorze argenteriów łomżyńskiego Muzeum
          Diecezjalnego. Są to kielichy z ok. 1500 r. z Łomży (MD/ZL/K/132),
          z 1555 r. z Jasienicy (MD/ZL/K/74) i z 1582 r. z Czerwina (MD/
          ZL/K/75). Ten ostatni łączy z omawianym tu dekoracja w formie
          inskrypcji na pierścieniach i  nodusie. Trudno jednak, jak
          w  przypadku kielichu z  Czerwina, wyciągnąć jakieś wnioski co
          do pochodzenia dzieła. Nie  można wykluczyć możliwości, iż
          dzieło powstało na Mazowszu (w Warszawie?). Kielich mógł być
          przeznaczony dla Drozdowa.
            Parafia pw. św. Jakuba Apostoła i Barbary erygowana została
          tu w 1435 r. przez biskupa płockiego Stanisława Pawłowskiego
          z  fundacji Smisława z  Zakliczewa, zapewne z  drewnianym
          kościołem. Po pożarze w  1737  r. kolejny drewniany kościół
          ufundował  w  1741  r. Tomasz Drozdowski,  chorąży wiski.
          Po zgorzeniu tej świątyni w  1818  r. zastąpiła ją kolejna,
          prowizoryczna, spalona w  1868  r. Obecny murowany kościół
          wznoszono od 1869 r., a konsekrowano w 1878 r. [KZSP, 1982(2),
          s. 6]. Fundatorów można szukać wśród właścicieli  Drozdowa.
          Od co najmniej 1417 r. (pierwsza wzmianka o wsi z 1404 r.), od
          czasów Smisława z Zakliczewa herbu Modzele, wieś ta należała
          do Drozdowskich aż do śmierci chorążego wiskiego Tomasza
          Drozdowskiego w latach ok. 1741–1742 r. [KZSP, 1982(2), s. 5].
          Ich herb – Modzele, zwany też Bojcza, mylony z Pilawą – zdaje
          się widnieć na jednym z kartuszy, choć nieco różni się od tego,
          który pokazują herbarze [Górzyński, Kochanowski, 1990, s. 40].
          Drugi z  herbów to Prus i  [ibidem, s. 128–129]. Nie pasuje do
          ich nazwiska nierozwiązany monogram AC przy kartuszach
          herbowych, ale może jest on skrótem od piastowanej godności lub
          urzędu. Autorzy Katalogu zabytków sztuki w Polsce uznali, chyba
          słusznie, że ryta dekoracja stopy jest późniejsza, renesansowa
          w charakterze i powstała w trzeciej ćwierci XVI w. Rzeczywiście,
          motywy roślinne przywodzą na myśl symetryczny ornament
          kandelabrowy epoki Odrodzenia. Temat  arma  christi wskazuje
          na tożsamość historycznej ofiary Chrystusa i jej eucharystyczne
          powtórzenie. Patena jest dziełem późniejszym, z drugiej połowy
          XIX  w., jak na to wskazuje cecha probierni warszawskiej
          z  inicjałami probierza OC, działającego w  latach 1870–1896
          [Gradowski, 2001, s. 75].
            literatura: KZSP, 1982(2), s. 7, il. 214.


























                                                                                                                        221
                                                                                                                        ZŁOTNICTWO
   217   218   219   220   221   222   223   224   225   226   227