Page 63 - KATALOG WYSTAWY MUZEUM DIECEZJALNEGO W ŁOMŻY
P. 63

Św. Rozalia                                             swojej  epoki,  był jednak niewątpliwie twórcą wszechstronnym.
                                                                             Z pewnością nie należał Mirecki do najwybitniejszych malarzy
                                                                          W jego dorobku malarskim można znaleźć obrazy historyczne,
                     nr inwentarzowy:  MD/M/03                            portrety, pejzaże i  sceny rodzajowe. Jak wielu malarzy
                     autor/warsztat:   Kazimierz Mirecki                  akademickich swojego czasu chętnie odwoływał się do czasów
                     datowanie:     lata 80. lub 90. XIX w.               Jagiellonów, wybierając epizody o  anegdotycznym charakterze,
                     pochodzenie:   Łomża                                 niejednokrotnie z  wątkami muzycznymi (Bard śpiewający
                     inskrypcje:    Ja Rozalia Córka Sinibaldego/ Księcia Kwiskwiny,   młodemu rycerzowi czyny przodków, Bekwark lutnista, Kazimierz
                                    Rozy i Palermno./ Dla miłości Pana mojego/ Jezusa   Jagiellończyk rozdający jałmużnę,  Czytanie w  gronie rodzinnym
                                                                          z czasów zygmuntowskich, Sprowadzenie muzyki na dwór Zygmunta
                                    Chrystusa postanowiłam/ mieszkać w tej pieczarze;   I przez Bonę). Artysta sięgał również po wątki literackie, zwłaszcza
                                    na odwrocie PINX. K. Mirzecki (vel: Minecki) CA.   z Romea i Julii i Pana Tadeusza (Śmierć Horeszki, Spowiedź księdza
                                    A.D. 1840./ CONSERV. S. Cz. Łupiński. A.D. 1955 in   Robaka, Zosia). Co najmniej trzykrotnie malował Mirecki Helenę
                                    Łyse.                                 Modrzejewską, dwukrotnie  jako odtwórczynię  szekspirowskich
                     wymiary:       157 x 115 cm                          ról Julii i Ofelii. Był także twórcą popularnych wówczas typów
                     technika wykonania:  olej, płótno                    ludzkich z różnych regionów Europy i dobrze sprzedających się
                                                                          „główek” – salonowych wizerunków młodych i  ładnych kobiet
                     opis: Obraz ma formę pionowego prostokąta. W  ciemnym   (Góral tatrzański,  Dziewczyna z  okolic Neapolu). W  zbiorach
                  wnętrzu skalnej groty lekko przesunięta w  prawo względem osi   Muzeum Narodowego w Warszawie znajdują się trzy autoportrety
                  kompozycji klęczy młoda, szczupła kobieta. Ukazana bokiem   artysty oraz dwa portrety męskie: malarza Walerego Brochockiego
                  postać ubrana jest w długą, jasnoróżową suknię z prostokątnym   i  studium starca. W  malarstwie pejzażowym Mirecki chętnie
                  dekoltem i szerokim pasem w talii. Ujęta w trzech czwartych twarz   sięgał po motywy włoskie, bliskie mu z  powodów osobistych,
                  charakteryzuje się dużymi, ciemnymi oczyma, prostym nosem   a jednocześnie modne i pożądane przez wielu kupujących (Taras
                  i pełnymi ustami. Długie ciemne włosy, rozdzielone przedziałkiem,   pałacu Viscontich w  Mediolanie,  Zachód słońca w  Wenecji).
                  opadają na ramiona. Głowę otacza promienisty nimb. Po lewej   Utrwalał także widoki z  Małopolski i  Mazowsza (Krajobraz
                  stronie kompozycji, na wysokim kamiennym stopniu leży   leśny z  okolic Krynicy,  Brama Floriańska w  Krakowie,  Wieża
                  otwarta, masywna księga. W głębi umieszczony jest nieduży krzyż   Klasztoru Norbertanek w  Nowym Sączu,  Kościół bernardynów
                  wykonany ze skrzyżowanych grubych gałęzi. Po jego prawej stronie,   od strony ulicy Mariensztadt). Jego sceny rodzajowe oscylowały
                  na kamiennej ścianie widnieje słabo czytelna pięciowersowa   w kręgu malarstwa salonowego, nie podejmując istotnej tematyki
                  inskrypcja. Przed klęczącą świętą leży ludzka czaszka.   społecznej (Kokietka, Ja mamie do uszka coś powiem, Dziewczyna
                     Autorem obrazu jest Kazimierz Mirecki (1830–1911).   wracająca od spowiedzi).
                  Przyszły malarz urodził się w Genui jako syn polskiego dyrygenta   Na  zamówienia  malował  także  Mirecki  obrazy  religijne,
                  Franciszka i  Włoszki Teresy Granar. Edukację artystyczną   zwłaszcza  wizerunki świętych (św.  Kazimierza,  św.  Magdaleny,
                  rozpoczął w  Krakowie, gdzie podobnie jak reszta rodzeństwa   św. Eufrozyny). Jego prace znajdowały się w katedrze w Kamieniu
                  odebrał wykształcenie muzyczne. Na przełomie 1839 i  1840   Podolskim (Św. Trójca, Najświętsza Maria Panna), Ciechocinku
                  został zapisany do Szkoły Sztuk Pięknych, gdzie rozwijał swoje   (Przemienienie Pańskie,  Matka Boska), Gostyninie (Najświętsza
                  umiejętności malarskie pod kierunkiem Wojciecha Kornelego   Panna Różańcowa) i  Drobinie (Matka Boska Różańcowa ze
                  Stattlera. W 1851 r. otrzymał stypendium na wyjazd do Włoch.   św. Dominikiem i Katarzyną Sieneńską). W kościele parafialnym
                  W 1854 i 1855 przebywał w Wenecji. Prawdopodobnie przez jakiś   w Burzynie (pow. łomżyński) znajduje się obraz Chrzest w Jordanie
                  czas jego nauczycielem w  Brukseli był Jean-François Portaels   z 1889 r., sygnowany przez Mireckiego.
                  (przed 1866). Na początku lat 60 XIX w. i  w  latach 1875–76   Obecnie sygnatura i  być może data na przedstawieniu
                  Mirecki czasowo osiadł w Kamieńcu Podolskim. W 1872 udał się   św. Rozalii zasłonięte są w znacznej części przez ramę. Datowanie
                  do Mediolanu, następnie przez Genuę trafił do Florencji, którą   obrazu na ok. 1840 r. umieszczone na odwrocie płótna w trakcie
                  opuścił w  1874. Od 1879 mieszkał w  Warszawie, wielokrotnie   konserwacji powojennej jest z pewnością błędne. Dzieło powstało
                  jednak odbywając podróże zagraniczne. Ostatnie lata życia   zapewne  w  latach  80.  lub  90.  XIX  w.,  kiedy  Mirecki  mieszkał
                  spędził w Krakowie, gdzie znany był zarówno jako malarz, jak   w  Warszawie i  otrzymywał zamówienia na obrazy religijne
                  i wiolonczelista.                                       z terenu Mazowsza i Podlasia. Malarz nadał sycylijskiej pustelnicy
                                                                          rysy twarzy typowe dla młodych, włoskich dziewcząt.
                                                                             literatura: dzieło niepublikowane



































            62
       MALARSTWO
   58   59   60   61   62   63   64   65   66   67   68