Page 125 - KATALOG WYSTAWY MUZEUM DIECEZJALNEGO W ŁOMŻY

Chrystus Zmartwychwstały diecezji płockiej. W 1530 r. stała się ona fi lią parafi i w Podosiu
Parafi a w Płoniawach powstała w 1377 r. w ramach
(Podlaskim). W 1609 r. istniał w Płoniawach drewniany kościół,
nr inwentarzowy: MD/RZ/10 zastąpiony w 1720 r. kolejnym, a na początku XIX w. następnym –
autor /warsztat: nieokreślony (Polska, Mazowsze?) również drewnianymi. Obecny, murowany klasycystyczny kościół
datowanie: pierwsza połowa XVI w. powstał w latach 1823–1828, a konsekrowano go w 1830 r. Figura
pochodzenie: kościół parafialny pw. Przemienienia Pańskiego Chrystusa Zmartwychwstałego mogła należeć do pierwotnego
(parafia pw. św. Stanisława) w Płoniawach wystroju kolejnych drewnianych świątyń w Płoniawach, choć nie
(Płoniawy-Bramura; daw. woj. ostrołęckie; można wykluczyć możliwości, iż pozyskano ją skądinąd, np. przy
urządzaniu nowej murowanej świątyni.
woj. mazowieckie, pow. makowski) literatura: dzieło niepublikowane.
wymiary: wys. 81 cm
technika wykonania: drewno rzeźbione, polichromowane, złocone
osadzonej na profi lowanym ośmiobocznym cokole. Prawicę Mnich w habicie dominikańskim
opis: Chrystus, ujęty frontalnie, stoi na okrągłej plincie,
z tekstylnym proporcem (labarum). Twarz, w kształcie szerokiego (św. Jacek Odrowąż?)
unosi w geście błogosławieństwa, w lewej ręce trzyma drzewce
owalu, cechują wysklepione czoło, krótki nos i małe usta. Okala
ją zarost i długie, opadające wyraźnymi pasmami na ramiona nr inwentarzowy: MD/RZ/11
i plecy włosy. Chrystusa okrywa płaszcz, spięty taśmą pod szyją, autor /warsztat: nieokreślony (Polska, Mazowsze?)
z tyłu opadający miękko na cokół, z przodu zaś odsłaniający datowanie: XVII w.
nagi tors i kończyny. Karnacja Chrystusa jest w kolorze cielistym pochodzenie: nieznane
z akcentami karminu (usta i rany), włosy, zarost i tęczówki oczu wymiary: wys. 82 cm
– w różnych odcieniach brązu, płaszcz – złocony ze szkarłatną technika wykonania: drewno rzeźbione, polichromowane
podszewką, cokół – zielonym i szarym.
Chrystus Zmartwychwstały trzymający chorągiew opis: Rzeźba ukazuje mnicha w habicie dominikańskim. Klęczy
rezurekcyjną należy do najstarszych i najbardziej on na nieokreślonym podłożu, ujęty w trzech czwartych i zwrócony
rozpowszechnionych przedstawień ikonografi i chrześcijańskiej w prawo. Lewą dłoń trzyma na piersi z wyprostowanymi palcami
(zob. MD/RZ/13). Figura z Płoniaw służyła niewątpliwie do – wskazującym i serdecznym. Prawego ramienia brak od łokcia.
aranżacji Grobu Pańskiego na Wielkanoc. Statyczne ujęcie Pucułowatą twarz, okoloną kędziorami włosów, cechują: drobne
Chrystusa Zmartwychwstałego wykazuje podobieństwo do oczy, nos (brak jego końca) i rozchylone usta.
prowincjonalnych późnogotyckich rzeźb o tym temacie, np. Figura przedstawia zapewne jednego ze świętych dominikań-
w kościele parafi alnym pw. św. Jana Chrzciciela w Piskach czy skich. Brak atrybutów nie pozwala stwierdzić, czy był to św. Do-
kościele parafi alnym (pobernardyńskim) pw. św. Antoniego minik Guzmán (zm. 1221 r.), ukazywany najczęściej z księgą i bia-
Padewskiego w Ostrołęce. Również modelunek draperii nosi cechy łą lilią, także z laską pielgrzymią i gwiazdą (na czole lub na piersi)
stylizacji późnośredniowiecznej. Pozwala to tę prowincjonalną [Frank, 1974(1), szp. 74], bł. Jordan z Saksonii (zm. 1237 r.),
rzeźbę datować na jej ostatnią fazę, tj. na czas około pierwszej rzadko jednak wyobrażany, a jeśli już, to najczęściej jako uczo-
połowy XVI w. ny przy pulpicie i z księgą oraz piórem i lilią [Frank, 1974(2),

124
RZEŹBA