Page 174 - KATALOG WYSTAWY MUZEUM DIECEZJALNEGO W ŁOMŻY

Juliusza Wilhelm Edward (1844–1917) i Stanisław. W 1894 r. Kielich mszalny
Czajkowski opuścił spółkę, a jego miejsce zajęli w niej bracia
przekształcili firmę w spółkę finansowo-komandytową pod nazwą
Bracia Henneberg. Firma, mimo rabunków i zniszczeń I wojny nr inwentarzowy: MD/ZL/K/09
światowej, działała także w międzywojniu, m.in. współpracując autor/ warsztat: warsztat nieokreślony (Warszawa – Werner lub
z Mennicą Państwową. Po zniszczeniach II Wojny Światowej Fraget?)
została odbudowana przez właścicieli, lecz w 1951 r. przejęło ją datowanie: koniec XIX lub początek XX w. (ok. 1910?)
przez państwo. Po połączeniu z dawna firmą Frageta, działała styl: neobarok
jako zakład wyrobów srebrnych „HEFRA”. Kielich zamówiono do pochodzenie: kościół parafialny pw. Narodzenia NMP w Słuczu
kościoła w Piskach (o historii parafii i kościoła zob. MD/ZL/K/59)
może z okazji jego gruntownego remontu w 1888 r. wymiary: wys. 23,9 cm; śr. stopy 13,3 cm
literatura: dzieło niepublikowane
opis: Stopa okrągła, ośmiolistna, profilowana, w dolnej
partii z repusowaną i puncowaną dekoracją w kształcie liści
i palmet; trzon okrągły, dzielony na pola; nodus bulwiasty,
zdobiony pseudorocaille’em; koszyczek pełny, płytki, zdobiony
naprzemiennie palmetami i pięciolistnymi kwiatami; czara
gładka, wysmukła, z mocno wywiniętą wargą.
Kielich ma charakter neostylowy – neorokokowy, powstał
zatem w drugiej połowie XIX w. Nie ma punc imiennych lub
warsztatowych, ale przypomina wyroby wytwórni warszawskich
tego czasu specjalizujących się w srebrach i platerach, także
kościelnych. Ukształtowanie trzonu bliskie jest kielichowi
z Chorzeli (MD/ZL/K/10), sygnowanemu dziełu firmy Augusta
Teodora Wernera, może powstałemu w latach 70–80. XIX w.
Kielich mógł powstać w innej wytwórni warszawskiej, np. Malcza
lub Norblina, które zresztą tworzyły spółki z Wernerem. Warto
też podkreślić, że w kościele w Słuczu zachował się neobarokowy
krzyż sygnowany przez kolejną ważną warszawską firmą złotniczą
Fraget.
Parafię pw. Narodzenia NMP i św. Jerzego w Słuczu erygowano
w 1444 r. w obrębie diecezji płockiej. Kolejny drewniany kościół
wzniesiono w latach 1699–1706 z fundacji Stanisława Antoniego
Szczuki, podkanclerzego litewskiego. Świątynia przetrwała do
1908 r., gdy została zastąpiona obecną, murowaną, wzniesioną
w latach 1908–1911 [KZSP, 1982(2), s. 59]. Nie jest wykluczone,
że nasz kielich powstał z okazji wyposażania obecnej świątyni.
literatura: dzieło niepublikowane

173
ZŁOTNICTWO