Page 243 - KATALOG WYSTAWY MUZEUM DIECEZJALNEGO W ŁOMŻY

Monstrancja Obecna murowana świątynia zbudowana została w 1881 r. i po
zniszczeniu w czasie I wojny światowej odbudowana w 1926 r.
[KZSP, 1988, s. 23]. Można więc przyjąć, że monstrancję
nr inwentarzowy: MD/ZL/M/95 zamówiono z okazji budowy obecnej murowanej świątyni.
autor/ warsztat: warsztat nieokreślony (Polska, Mazowsze – Choć brak jest w dziele punc i znaków warsztatowych, to można
Warszawa?) ostrożnie przyjąć, że powstało na Mazowszu, może w Warszawie.
datowanie: 3. lub 4. ćw. XIX w. (ok. 1881 r.?) Warto podkreślić, że otok reservaculum przypomina analogiczny
styl: neorokoko motyw w monstrancjach firmy Józefa Frageta z 2. poł. XIX w.:
pochodzenie: kościół parafialny pw. Znalezienia Krzyża w kościele par. p.w. ŚŚ. Jana Chrzciciela i Bartłomieja Apostoła
w Kazimierzu Dolnym oraz w kościele par. p.w. Narodzenia NMP
Świętego w Małym Płocku i św. Michała Archanioła w Kurowie [Vasa sacra, 2008, il. 65, 66].
wymiary: wys. 71 cm; szer. 33 cm Jednak w tych przywołanych przykładach otok składa się z wici
winnej latorośli i kłosów, nadto wydaje się być wykonany bardziej
opis: Typu promienistego; stopa owalna, wysklepiona, finezyjną robotą.
profilowana i dzielona na pola, zdobiona repusowanym, rytym literatura: KZSP, 1988, s. 23.
i częściowo złoconym ornamentem – liście akantu, kwiaty, owoce
winnej latorośli i grzywacze; nodus okrągły, o górnym pierścieniu
talerzykowym, zakończonym bulwą z rozłożystymi liśćmi; nodus
gloria osadzona na prostym trzpieniu; puszka z lunulą okrągła, Monstrancja promienista
gruszkowy, wysmukły, zdobiony plastycznymi motywami konchy;
złocona, ujęta otokiem z dwóch gałęzi owocującej winnej latorośli
(na odwrociu – chmury), z którego wyrastają złocone promienie nr inwentarzowy: MD/ZL/M/96
o falistym obrysie; gloria zwieńczona złoconą, przestrzenną autor/ warsztat: Poznań, Michał Petzold
koroną zamkniętą, zakończoną krzyżykiem na kuli. datowanie: 1804 r.
Monstrancję tę o cechach barokowych z rokokową styl: barokowo-klasycystyczny
ornamentyką należy uznać, jak proponują autorzy Katalogu
zabytków sztuki w Polsce, za dzieło neostylowe z XIX w. pochodzenie: kościół parafialny pw. Najświętszej Maryi Panny
Parafia pw. św. Jakuba Apostoła i Barbary w Małym Płocku Częstochowskiej (daw. Nawiedzenia NMP)
została erygowana zapewne w pierwszej połowie XV w., w Szumowie
aczkolwiek pierwsza wzmianka o plebanie pochodzi z 1476 r. wymiary: wys. 69,5 cm; szer. 24,5 cm
Drewniany kościół, zapewne kolejny, zniszczony pożarem
w 1708 r. w czasie wojny północnej, zastąpiony został w 1712 r. opis: Typu promienistego, w całości złocona; stopa owalna,
nowym, również drewnianym, pod zmienionym wezwaniem mocno wysklepiona, gładka; trzon okrągły, o pierścieniach
Znalezienia Krzyża Świętego i św. Heleny. Następny, drewniany talerzykowych; nodus wazonowy, wysmukły, gładki; gloria
kościół powstał w 1772 r., a w 1774 r. został konsekrowany. osadzona na trzpieniu wyrastającym z wywijających się, rytych

242
ZŁOTNICTWO