Page 240 - KATALOG WYSTAWY MUZEUM DIECEZJALNEGO W ŁOMŻY
P. 240

Ta skromna w wyrazie monstrancja nie jest pozbawiona jednak   opis:  Typu promienistego; stopa okrągła, osadzona
          elementów wyróżniających. Są nim przede wszystkim trybowane   na grzbietach czterech plastycznych, leżących lewków,
          plakiety z  dwiema osobami Trójcy Świętej – Syna i  Ojca,   z  wydatnym profilem, w  dolnej partii zdobiona trybowanymi
          umieszczone z  boków reservaculum. Trudno wskazać analogię   i  złoconymi medalionami z  symbolami Ewangelistów wśród
          dla takiego rozwiązania. Jeśli w dekoracji monstrancji znajdowało   fryzu z  na przemian dużych i  małych palmet, w  górnej,
          się  wyobrażenie  Sancta Trinitas,  to umieszczano  je  zwykle   również trybowanej i  złoconej, dzielonej na pola wypełnione
          nad puszką, jak np. w znajdującej się w zbiorach łomżyńskiego   pięcioramiennymi gwiazdami, na które nałożone: na awersie
          Muzeum  Diecezjalnego  monstrancji  z  Dobrzyjałowa  (MD/  – okazały medalion z  krzyżem równoramiennym w  pisanym
          ZL/M/94). Owalny zarys promienistej glorii oraz oszczędnie   w  dwa  okręgi  (z  inskrypcjami, kapitalikami –  wewnątrz  belek
          stosowaną dekorację można związać z  epoką klasycyzmu.   krzyża, łacińska: IESVS CHRISTVS DEVS HOMO; wewnątrz
          Za autorami Katalogu zabytków sztuki w Polsce można przyjąć,   mniejszego okręgu, łacińska: VIVIT REGNAT IMPERAT MCMI;
          że  dzieło  powstało  na  przełomie  XVIII  i  XIX  w.,  choć  trudno   wewnątrz zewnętrznego okręgu polska:  ZA · UCAŁOWANIE
          powiedzieć, na jakiej podstawie ustalają datę ante quem roku 1817   · TEGO · KRZYŻA · UMIESZCZONEGO · W  KOŚCIELE · i  ·
          (o historia parafii i kościoła zob. MD/ZL/K/69). Wydaje się, że to   ODMÓWIENIE · OJCZE · NASZ · 100 · DNI · ODPUSTU · RAZ ·
          skromne dzieło jest wytworem jakiegoś mazowieckiego warsztatu   NA · DZIEŃ), na rewersie – nałożony kamień w oprawie, z boków
          złotniczego.                                           – nałożone dwie złote monety papieskie: Leona XIII (z inskrypcją,
            literatura: KZSP, 1982(1), s. 15–16.                 kapitałą: LEO XIII PONT MAX ROMA) i Piusa IX (z inskrypcją,
                                                                 takimż krojem:  PIVS IX PON. MAX. A. XXII); trzon okrągły,
                                                                 dolny pierścień w kształcie kapitela, dekorowany stylizowanymi
          Monstrancja                                            liśćmi i  nałożonymi kamieniami (granaty?), górny – w  formie
                                                                 spłaszczonej, dzielonej na pola gałki, złoconej; nodus spłaszczony,
                                                                 zdobiony złoconymi rozetkami z  oczkami z  kamieni (koral?),
            nr inwentarzowy:   MD/ZL/M/92                        ujętymi przeplatająca się taśmą z  nałożonymi kamieniami
                                                                 (turkusami?); gloria osadzona na zwężającym się ku górze,
            autor/ warsztat:   Warszawa, Bracia Łopieńscy        dzielonym na pola, trzpieniu; puszka okrągła, z okazałą lunulą
            datowanie:      1901 r.                              (na rewersie zdobioną kamieniami), z emaliowaną bordiurą na
            styl:           eklektyczno-secesyjny                awersie  (na  niebieskim  tle  biała  inskrypcja  o  neoromańskim
            pochodzenie:    kościół parafialny pw. Podwyższenia Krzyża   kroju liter:  SALVATOREM LAUDO JUBILEUM MCMI ANNI
                            Świętego w Goworowie                 COM.MEMORO – LEONEM XIII EXTOLLO) i  dwudziestoma
            wymiary:        wys. 73 cm; szer. 38,5 cm            kamieniami (m.in. turkusy i korale?) na rewersie, ujęta otokiem
                                                                 z repusowanych ostroowali, rozdzielonych motywem roślinnym
                                                                 (wewnątrz owali trybowana i  złocona dekoracja: na awersie –
                                                                 naprzemiennie kłosy zboża i  owocująca gałąź winnej latorośli
                                                                 na złoconym fakturowanym tle, na rewersie – uskrzydlone
                                                                 główki anielskie (cherubiny lub serafiny?) na emaliowym,
                                                                 błękitnym tle), w  zakończeniach tych form osadzone kamyki
                                                                 (m.in. turkusy?); z otoku wychodzą promienie, proste – dłuższe,
                                                                 i faliste – krótsze; gloria zwieńczona krzyżykiem na wydłużonym
                                                                 drzewcu (przełamanym i ponownie dolutowanym), o ramionach
                                                                 zakończonych formami floralnymi, ozdobionym kamieniami (na
                                                                 rewersie  tylko  na  przecięciu  ramion).  Na  zewnętrznym  cokole
                                                                 stopy znak firmowy: BP. ŁOPIEŃSCY/ WARSZAWA.
                                                                    Ta wspaniała monstrancja jest znakomitym przykładem
                                                                 efektownych  vasa  sacra epoki historyzmu. Zastosowano w  niej
                                                                 różnorodne  techniki  złotnicze  i  materiały,  co przełożyło  się  na
                                                                 bogaty efekt kolorystyczny. Godna podkreślenia jest obecność
                                                                 dwóch złotych monet. Twórcy dzieła znakomicie sparafrazowali
                                                                 barokowy typ monstrancji promienistej, rozwijając go jednak
                                                                 w  modernistycznym, secesyjnym duchu. Nasycili go też
                                                                 treściami symbolicznymi w postaci dekoracji figuralnej (symbole
                                                                 Ewangelistów, uskrzydlone główki anielskie, owoce granatu),
                                                                 jak i tekstowej, które odnoszą się do osoby Chrystusa obecnego
                                                                 w  konsekrowanej hostii. Ciekawym motywem jest inskrypcja
                                                                 odpustowa, będąca świadkiem swoistej pobożności związanej
                                                                 z całowaniem monstrancji przez wiernych.
                                                                    Dzieło, jak wskazuje sygnatura, powstało w  jednej
                                                                 z wiodących firm platerniczych i złotniczych Warszawy – Braci
                                                                 Łopieńskich i jest pokazem mistrzostwa w sporządzaniu sprzętów
                                                                 kościelnych, ciągle nierozpoznanych dla wytwórni warszawskich
                                                                 ery historyzmu. Ich formy utrzymywały się długo, najwyraźniej
                                                                 odpowiadając konserwatywnym raczej gustom prowincjonalnego
                                                                 zleceniodawcy. Wystarczy wskazać, że nasza monstrancja
                                                                 przypomina w sylwecie monstrancję w katalogu z roku po 1930 r.
                                                                 Spółki Akcyjnej Fabryk Metalowych pod firmą Norblin, B-cia
                                                                 Buch i  T. Werner w Warszawie [Joanna Paprocka-Gajek, 2012,
                                                                 s. 369-385; il. 7]. Fundację monstrancji z  Goworowa można
                                                                 połączyć z rokiem jubileuszowym ogłoszonym na rok 1900 przez
                                                                 papieża Leona XIII bullą Properante ad exitum, a  fundacja ta
                                                                 zbiegła się z  wyposażaniem tamtejszego nowego, murowanego
                                                                 (o  historii parafii i  kościoła, patrz nr MD/ZL/K/32), którego
                                                                 apogeum przypadło na lata 1903-1907.
                                                                    literatura: dzieło niepublikowane



                                                                                                                        239
                                                                                                                        ZŁOTNICTWO
   235   236   237   238   239   240   241   242   243   244   245