Page 253 - KATALOG WYSTAWY MUZEUM DIECEZJALNEGO W ŁOMŻY
P. 253
skasowano w 1867 r., a pofranciszkański już kościół stał się filią Monstrancja promienista
poryckiej parafii. W 1903 r. podniesiono go do rangi parafialnego,
w 1927 r. nadbudowano wieże, które wysadzono w powietrze
w 1945 r. i odbudowano w latach 1951–1952 [KZSP, 1988, s. nr inwentarzowy: MD/ZL/M/104
35–36]. Fundację monstrancji trudno zatem powiązać z jakimś autor/ warsztat: Gdańsk, Johann Constantin Lange i Krzysztof Türck
doniosłym wydarzeniem w dziejach stawiskich Franciszkanów, (probierz?)
bowiem na pierwszą połowę XVIII w. zdaje się przypadać swoisty datowanie: 2. lub 3. ćw. XVIII w. (lata między 1740 a 1761 r.)
regres w jego dziejach. Uzupełnienie o nowe elementy można styl: regencyjno-rokokowy
natomiast związać z podniesieniem pofranciszkańskiej świątyni pochodzenie: kościół parafialny pw. św. Andrzeja Apostoła
do rangi parafialnej.
literatura: KZSP, 1988, s. XX, 39, il. 108. w Broku
wymiary: wys. 60 cm; szer. 26 cm
opis: Typu promienistego; stopa owalna, na wydatnym
profilowanym cokole, wysklepiona, częściowo złocona, w dolnej
partii zdobiona repusowaniem i rytem na fakturowanym tle –
liście akantu i konchy wśród grzywaczy; trzon okrągły, złocony,
o pierścieniach talerzykowych; nodus gruszkowy, z rytymi
motywami grzywacza i nałożonymi, półplastycznymi, złoconymi
uskrzydlonymi główkami anielskimi; do niego przymocowane
dwa wolutowe ramiona, wspierające dwa złocone aniołki,
ukazane w locie i w akcie adoracji; gloria osadzona na prostym
trzpieniu; puszka z lunulą okrągła, złocona, z fakturowanym
otokiem zdobionym naprzemiennie plastycznymi i złoconymi
uskrzydlonymi główkami anielskimi oraz rozetkami; z otoku
252
ZŁOTNICTWO