Page 141 - KATALOG WYSTAWY MUZEUM DIECEZJALNEGO W ŁOMŻY

Św. Piotr

nr inwentarzowy: MD/RZ/31
autor /warsztat: nieokreślony (Polska, Mazowsze?)
datowanie: XVII w.
pochodzenie: kościół parafialny pw. św. Wawrzyńca
w Kleczkowie
wymiary: wys. 155 cm
technika wykonania: drewno rzeźbione, z reliktami polichromii
opis: Święty stoi na niskim cokole, ukazany w trzech czwartych
i zwrócony w lewą stronę. Lewą, opuszczoną rękę (brak dłoni)
trzyma przy ciele, prawej brakuje (wraz z częścią torsu i prawej
nogi). Ubrany jest w szatę spodnią o długich i wąskich rękawach,
sięgającą cokołu i odsłaniającą palce nagiej lewej stopy, przepasaną,
z górą ozdobioną rzędem dużych guzików, oraz narzucony na
ramiona i spięty pod szyją płaszcz, którego poła (?) zachodzi na
prawe kolano. Szaty są mocno fałdowane: na prawym kolanie
tworzą trzy ostre i mocno podcięte fałdy. Głowę pochyloną nieco
ku przodowi okalają włosy, dłuższe z boku i kępka na łysiejącym
czubku, oraz zarost. Twarz o kształcie szerokiego owalu cechują:
mocno wysklepione łuki brwiowe, nieduży nos i takież usta.
Polichromia w zachowanych partiach ukazuje kolory: karnacja
– jasnocielisty, włosy i zarost – brunatne, oczy czarne, usta
karminowe, na szatach ślady czerwieni i błękitu.
Bose stopy oraz typ fizjonomiczny (zwłaszcza lok nad
łysiejącym czołem) postaci pozwalają widzieć w niej św. Piotra.
Niewątpliwie w jednym z rąk trzymał on swój zwyczajowy atrybut
– klucze. Figura zapewne stanowiła część wystroju retabulum –
ustawiona w niszy lub w zwieńczeniu, wtedy chyba prawej strony
nastawy. Draperie szat wskazują na wiek XVII jako czas powstania
rzeźby, a jej niewysoki poziom artystyczny – na warsztat lokalny.
Sposób cięcia drewna przypomina figurę św. Elżbiety Węgierskiej
(zob. MD/RZ/30) z kleczkowskiego kościoła, co może wskazywać
na pochodzenie z tego samego zespołu ołtarzowego.
literatura: dzieło niepublikowane.

140
RZEŹBA