Page 216 - KATALOG WYSTAWY MUZEUM DIECEZJALNEGO W ŁOMŻY

Kielich mszalny Kielich mszalny

nr inwentarzowy: MD/ZL/K/62 nr inwentarzowy: MD/ZL/K/63
autor/ warsztat: warsztat nieokreślony (Polska, zabór rosyjski: autor/ warsztat: warsztat nieokreślony (Polska, Mazowsze?)
Królestwo Polskie) datowanie: 3. ćw. XVIII w. (1764–1775 r.?)
datowanie: 1. poł. XIX w. styl: późnobarokowy
styl: późnobarokowo-klasycystyczny pochodzenie: kościół parafialny (poreformacki)
pochodzenie: kościół parafialny pw. św. Barbary w Radziłowie pw. Najświętszego Imienia Jezus lub
(obecnie w Kramarzewie) dawny kościół parafialny (obecnie filialny)
wymiary: wys. 22,8 cm; śr. stopy 13,4 cm pw. św. Stanisława Biskupa w Zarębach
Kościelnych
opis: Gładki; stopa okrągła, profilowana, dołem spłaszczona, wymiary: wys. 23,3 cm; śr. stopy 13,5 cm
górą wysmukła, zwieńczona odwróconą krezką w formie
lambrekinu; trzon okrągły, o pierścieniach talerzykowatych; nodus opis: Gładki; stopa okrągła, z wydatnymi profilami, na dole
wazonowy; czara wysmukła, gładka, bez koszyczka. Na cokoliku spłaszczona, na górze wysmukła; trzon okrągły, o pierścieniach
zatarte punce: zapewne imienna i probiercza: 12. talerzykowatych; nodus wazonowy; czara wysmukła, bez
Cecha probiercza widniejąca na tym niepublikowanym koszyczka. Na czarze dwie zatarte punce.
kielichu była stosowana dla 12-łutowego srebra w Królestwie Kielich reprezentuje typ skromnego naczynia z okresu
Polskim najczęściej w pierwszej połowie XIX w. Krój zatartych przejściowego między barokiem a klasycyzmem. Z pierwszego
liter puncy imiennych przypomina liczne cechy złotników zachowuje budowę, drugi zaś zapowiada „oczyszczenie”
czynnych w Królestwie Polskim od początku XIX w. do 1914 r. z ornamentu i oddziaływanie samą stereometrią brył i gładkością
[Bobrow, 1917]. płaszczyzn. Ma on wśród kielichów w zbiorach łomżyńskiego
literatura: dzieło niepublikowane Muzeum Diecezjalnego szereg analogii (zob. MD/ZL/M/60,
61, 65, 66 i 69). Najpewniej powstał dla klasztoru Reformatów
w Zarębach (o historii konwentu, kościoła i parafii zob. MD/
RZ/35) w latach ok. 1765–1774, zapewne w jakimś mazowieckim
warsztacie złotniczym.
literatura: KZSP, 1986, s. 102.

215
ZŁOTNICTWO