Page 212 - KATALOG WYSTAWY MUZEUM DIECEZJALNEGO W ŁOMŻY
P. 212
Kielich mszalny z pateną nodusu z pozbawioną koszyczka czarą odnajdujemy w dekoracji
kielichów np.: z 1629 r. w kościele parafialnym w Rościszewie
[KZSP, t. X, z. 23, s. 17, il. 92], dziele Pawła Dettloffa z ok. poł.
nr inwentarzowy: MD/ZL/K/57, MD/ZL/K/57A XVII w. w kościele w Sierpcu [ibidem, s. 21, il. 96], który ma
autor/ warsztat: warsztat nieokreślony (Polska, Mazowsze?) też na stopie plakiety z dekoracją figuralną, z ok. poł. XVII w.
datowanie: lata ok. 1630–1640 w kościele parafialnym w Sieluniu [KZSP, 1981(1), s. 20, il. 52] czy
styl: wczesnobarokowy z tego samego czasu z kościoła parafialnego w Łegu-Probostwie
pochodzenie: kościół parafialny pw. św. Anny w Dąbrówce [KZSP, 1992, s. 52, il. 241]. Oprócz tego typowego dla kielichów
Kościelnej motywu uskrzydlonych główek anielskich, zwłaszcza w XVII
wymiary: kielich: wys. 23,7 cm; śr. stopy 14 cm; stuleciu, na figuralną dekorację składają się przedstawienia na
stopie. Wizerunek Marii z Dzieciątkiem wskazuje tu zapewne
patena: śr. 14,5 cm na związek wcielenia z odkupieniem (i współodkupieńczą
rolę Marii). Z kolei wizerunku Książąt Apostołów wskazuje na
opis: Kielich: stopa okrągła, sześciolistna, na dole spłaszczona, Kościół rzymskokatolicki jako szafarza sakramentu koniecznego
na górze wysmukła, ozdobiona trybowanymi i puncowanymi do skorzystania z owoców odkupienia. Kielich jest najpewniej
przedstawieniami (w półpostaci): Mastki Boskiej z Dzieciątkiem dziełem mazowieckiego warsztatu. Obecnością dekoracji
oraz św. Piotra i Pawła, ujętymi ornamentem małżowinowo- figuralnej na stopie o wielolistnym wykroju przypomina wśród
chrząstkowym; trzon okrągły, o pierścieniach talerzykowatych; argenteriów łomżyńskiego Muzeum Diecezjalnego kielich
nodus owoidalny (?), niemal całkowicie przesłonięty odlewanymi, z 1614 r. z Wizny (MD/ZL/K/79). Omawiane dzieło powstało
plastycznymi uskrzydlonymi główkami anielskimi, wieńczącymi zapewne dla kościoła w Dąbrówce. Jednak trudno powiązać jego
odwrócone woluty; czara gładka bez koszyczka. Patena: gładka, fundację z konkretnym wydarzeniem z historii jej parafii.
na kryzie ryte signaculum. Pierwszy kościół parafialny pw. św. Anny w Dąbrówce
Typ dekoracji ornamentalnej wskazuje na lata 1630–1640 jako Kościelnej, zapewne drewniany, wzmiankowany jest w latach
na czas powstania kielicha. Warto jednak podkreślić, iż sześciolistna 1514–1518. Następnie, może kolejny, drewniany został
stopa jest reminiscencją kielichów typu późnogotyckiego. Jednak ufundowany i uposażony przez rodzinę Woynów oraz Piotra
takie długie trwanie form i typów późnośredniowiecznych nie Szepietowskiego w 1529 r. Spalony w czasie wojen szwedzkich
jest niczym szczególnym w złotnictwie pierwszej połowy XVII w. w latach 1655–1657 zastąpiony został kaplicą, a zapewne – o czym
Na Mazowszu podobną, wielolistną stopę mają kielichy, m.in.: świadczą liczne fundacje Woynów z drugiej połowy XVII w. –
z ok. 1640 r. w kościele parafialnym w Łętowie [KZSP, 1992, s. 54, niebawem kolejnym drewnianym kościołem. Kolejną drewnianą
il. 239]; dziele złotnika o inicjałach EB (lub FB) z drugiej ćwierci świątynię wzniesiono w 1755 r. z fundacji Walentego Sienickiego.
XVII w. w kościele pobernardyńskim w Strzegocinie [KZSP, Remontowana w 1784 r. i 1834 r., została rozebrana w 1783 r.
1999, s. 110, il. 378]; z lat ok. 1640–1650 w kościele parafialnym W jej miejsce powstał w 1785 r. obecny murowany kościół [KZSP,
w Zieluniu [KZSP, 1975, s. 18, il. 52]; z ok. poł. XVII w. w kościele 1986, s. 33].
fil. w Błędowie [KZSP, 1967, s. 5, il. 223] czy z ok. poł. XVII w. literatura: KZSP, 1986, s. 34, il. 297.
w kościele parafialnym w Zakroczymiu [KZSP, 1987, s. 80,
il. 178]. Brak koszyczka w naszym kielichu rekompensuje
efektowny nodus z plastycznymi główkami anielskimi na
wydatnych wolutach. Podobne zestawienie plastycznej dekoracji
211
ZŁOTNICTWO