Page 70 - KATALOG WYSTAWY MUZEUM DIECEZJALNEGO W ŁOMŻY
P. 70

Portret bp. Pawła Straszyńskiego


            nr inwentarzowy:  MD/M/10
            autor/warsztat:  nieznany
            datowanie:      po 1836–druga ćwierć XIX w.?
            pochodzenie:    pałac biskupi w Łomży
            inskrypcje:     Paweł Straszyński/ V. Biskup Augustowski/Or. S:
                            Anny i S: Stanisława/ I Klasy Kawaler
            wymiary:        65,5 x 54 cm
            technika wykonania:  olej, płótno
            opis: Obraz ma formę pionowego prostokąta. Portret przed-
          stawia mężczyznę w średnim wieku, ujętego w półpostaci i zwró-
          conego ku lewej krawędzi kompozycji. Duchowny odziany jest
          w białą rokietę i fioletowy mucet. Szyję portretowanego obejmuje
          ciasno biały wąski kołnierzyk, pod który włożona jest befka z bia-
          łym brzegiem. Pierś biskupa dekorują wielka wstęga z orderem
          św. Stanisława (z dwugłowymi orłami), order św. Anny, pektorał
          na grubym łańcuchu oraz gwiazda orderowa św. Stanisława. Po-
          ciągła twarz biskupa charakteryzuje się wydatnymi kośćmi po-
          liczkowymi, prostym nosem, wąskimi wargami i lekko ukośnymi
          oczyma o widocznej asymetrii w osadzeniu źrenic i kształcie brwi.
          Krótkie, czarne włosy, tworzące nad wysokim czołem głębokie za-
          kola, zaczesane są gładko do tyłu. Na ciemnym, neutralnym tle,
          w lewym górnym rogu kompozycji znajduje się inskrypcja.
            Paweł Straszyński urodził się 26 stycznia 1784 r. w Krasnym-
          stawie jako syn biednego szewca. Wcześnie osierocony, dorastał
          w  Kumowie,  przy  znajdującej  się  tam  rezydencji  biskupów  lu-
          belskich. Dzięki opiece bp. Wojciecha Skarszewskiego w  1805
          Straszyński ukończył seminarium duchowne w Krasnymstawie,
          a  dwa lata później otrzymał święcenia kapłańskie. Jego kariera   Nadal pozostawał oddany zaborcy, co przejawiało się w zakazie
          duchowna rozwijała się stosunkowo szybko. W 1808 objął probo-  głoszenia kazań politycznych, cenzurowaniu mów pogrzebowych
          stwo w Trzeszczanach, w 1810 został honorowym kanonikiem ka-  i  skłanianiu wiernych do składania donosów na przeciwników
          pituły lubelskiej, od 1820 piastował funkcję proboszcza w Kumo-  władzy, ponieważ uważał, że wszelki bunt, wszelki na zniszczenie
          wie, w 1822 otrzymał kanonię katedry lubelskiej. Wraz ze swym   porządku i bezpieczeństwa publicznego zamach, jest prawem Boga
          protektorem bp. Skarszewskim przeniósł się w 1824 do Warszawy.   zakazany. Polacy darzyli Straszyńskiego co najmniej niechęcią.
          W następnym roku objął probostwo w Grójcu. W 1825 r. otrzy-  W czasie powstania listopadowego w związku z planowanym na
          mał doktorat honorowy na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu   niego zamachem musiał się ukrywać. Uważany był za człowieka
          Jagiellońskiego. Jego pozycja w  archidiecezji warszawskiej stale   porywczego, surowego, wyniosłego, lubującego się w  dostatku.
          nabierała znaczenia.                                   Zmarł 21.06.1847 r. w Sejnach, gdzie tydzień później odbyły się
            Podobnie jak zmarły w 1827 r. prymas Skarszewski Straszyński   skromne uroczystości pogrzebowe. Jego następcę na funkcję
          krytycznie odnosił się do dążeń niepodległościowych, stając się   biskupa diecezji sejneńskiej powołano dopiero w 1863 r.
          przeciwnikiem insurekcji listopadowej. Lojalistyczna postawa wobec   Trudno jednoznacznie stwierdzić,  na jakiej podstawie
          zaborcy uhonorowana została rosyjskimi orderami św. Stanisława   malowany był portret ze zbiorów Muzeum Diecezjalnego
          i św. Anny I klasy. Wymieniany jako kandydat na arcybiskupstwo   w  Łomży. Lokalny malarz mógł wzorować się na nieznanym
          warszawskie, musiał zadowolić się Straszyński jedynie diecezją   obecnie, wcześniejszym portrecie. Nie można także wykluczyć
          sejneńską (augustowską), którą objął w lutym 1837 r.   malowania z  natury, choć zastanowienie może budzić mała
            Powierzoną sobie diecezją zarządzał sprawnie, wprowadzając   dokładność w oddaniu detali orderów.
          liczne reformy w  organizacji życia duchowieństwa i  parafii.   literatura: literatura: KZSP, 1982, s. 30.

































                                                                                                                        69
                                                                                                                        MALARSTWO
   65   66   67   68   69   70   71   72   73   74   75