Page 208 - KATALOG WYSTAWY MUZEUM DIECEZJALNEGO W ŁOMŻY
P. 208

Kolejne remonty miały miejsce w latach: 1906–1911, 1973–1980  Kielich mszalny
          klasztoru. Po kasacie w  1864  r. kościół stał się parafialnym.
          i po pożarze kościoła w 1989 r.
            literatura: KZSP, 1983, s. 29.                          nr inwentarzowy:   MD/ZL/K/52
                                                                    autor/ warsztat:   warsztat nieokreślony (Polska, Mazowsze?)
                                                                    datowanie:     3. ćw. XVII w.?
          Kielich mszalny                                           styl:          barokowy
                                                                                   kościół parafialny pw. św. Barbary w Radziłowie
                                                                    pochodzenie:
                                                                                   (obecnie w Kramarzewie)
            nr inwentarzowy:   MD/ZL/K/51                           wymiary:       wys. 21,6 cm; śr. stopy 12,2 cm
            autor/ warsztat:   warsztat nieokreślony (Polska, Mazowsze?)
            datowanie:      1. lub 2. poł. XVII w. (ok. 1682 r.?)   opis:  Stopa okrągła, profilowana, na dole z  repusowanym
            styl:           barokowy                             fryzem  z  esowatych  taśm  i  pęków  owoców,  na  górze  gładka;
            pochodzenie:    prawdopodobnie kościół parafialny    trzon okrągły, dolny pierścień – talerzykowaty, górny – bulwiasty;
                            pw. św. Michała Archanioła w Jabłonce Kościelnej  nodus owoidalny z  dekoracją odlewaną i  rytą – uskrzydlone
            wymiary:        wys. 23,2 cm; śr. stopy 13,3 cm      główki anielskie między palmetami akantowymi; koszyczek pełny,
                                                                 z trybowaną i rytą dekoracją – uskrzydlone główki anielskie i pęki
            opis: Stopa okrągła, profilowana, na dole spłaszczona, na górze   owoców zawieszone na szarfach w polach wydzielonych esowato
          wysmukła, z dekoracją repusowaną i rytą: na otoku uskrzydlone   spiętymi taśmami; czara gładka.
          główki anielskie między ornamentem taśmowym, wyżej – pęki   Kielich jest skromnym, ale ładnym przykładem barokowego
          owoców i ulistnione kwiaty między esownicami; trzon okrągły,   naczynia z ok. połowy XVII w., jak zauważają autorzy Katalogu
          o pierścieniach bulwiastych, dolny – gładki, górny – z dekoracją   zabytków sztuki w Polsce. Wydaje się jednak, że ornament w postaci
          rytą; nodus owoidalny, z plastycznymi uskrzydlonymi główkami   pęków owoców i liści akantu pozwala przesunąć to datowanie na
          anielskimi, połączonymi podwieszoną szarfą ze zwisami; czara   kolejne dekady tego stulecia. W dekoracji naczynia znalazły się
          gładka, bez koszyczka.                                 tak typowe dla vasa sacra tego rodzaju w XVII stuleciu motywy
            Mimo braku koszyczka kielich prezentuje się okazale dzięki   uskrzydlonych główek anielskich. Dzieło powstało najpewniej na
          bogatej dekoracji ornamentalnej, wśród której odnajdujemy tak   Mazowszu i dla kościoła w Radziłowie, choć jego fundację trudno
          typowe dla XVII-wiecznych naczyń uskrzydlone główki anielskie.   powiązać  z  istotnym wydarzeniem  w  dziejach radziłowskiej
          Obecność ornamentu ceowego sugeruje, ze kielich powstał do   parafii (o historii parafii i kościoła zob. MD/RZ/33).
          połowy XVII w., jednak ryte motywy dużych kwiatów i pęków   literatura: KZSP, 1982(2), s. 54, il. 224.
          owoców sugerowałyby drugą połowę tego stulecia jako czas
          powstania. Spotkanie się starszej i nowszej ornamentyki w jednym
          dziele, zwłaszcza gdy jest ono – jak niewątpliwie w tym przypadku
          – dziełem warsztatu prowincjonalnego (mazowieckiego?), nie jest
          niczym wyjątkowym.
            Parafia w  Jabłonce Kościelnej pw.  Niepokalanego Poczęcia
          NMP oraz licznych świętych (m.in. Piotra i  Pawła) została
          erygowana w 1493 r. Drewniany kościół spłonął w czasie wojen
          szwedzkich w  latach 1655–1656. W  jego miejsce powstała
          kaplica  wzmiankowana  w  1658  r.  Kolejne  drewniane  kościoły
          powstały w 1682 i 1769 r. Obecny murowany wzniesiono w latach
          1898–1905 [KZSP, 1986, s. 40]. Można więc wysunąć ostrożnie
          przypuszczenie, iż kielich zamówiono z okazji wystawienia nowej
          świątyni w 1682 r.
            literatura: dzieło niepublikowane







































                                                                                                                        207
                                                                                                                        ZŁOTNICTWO
   203   204   205   206   207   208   209   210   211   212   213